ادارۀ امور زنان سازمان ملل متحد گفته است که با وصف محدودیتهای گستردۀ طالبان بر حقوق زنان و دختران در افغانستان، زنان و دختران افغان برای فراگیری آموزش و آیندۀ روشن، امید خود را از دست نداده اند.
سوفیا کالتروپس، رییس بخش زنان در دفتر سازمان ملل متحد در ژنیو، روز جمعه ۲۹ اگست در نشستی، یافتههای یک گزارش جدید را در مورد "وضعیت ۲۱ میلیون زن و دختر" در افغانستان ارایه کرد.
کالتروپس گفت: "در حالیکه در سرتاسر جهان دختران برای رفتن به مکتب آمادگی میگیرند، اما در افغانستان، دختران پایان چهارمین سال محرومیت از آموزش ثانوی را تجربه میکنند."
طالبان پس از حاکم شدن دوباره بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱، زنان و دختران را در آن کشور از آموزش به سویهٔ بالاتر از صنف ششم و کار در سازمانهای دولتی و غیرحکومتی، سیر و سفر آزادانه، رفتن به پارکهای عمومی، ورزشگاهها، حمامهای عمومی و آرایشگاهها محروم کردند.
با وجود انتقاد گسترده از رویکرد طالبان نسبت به زنان و دختران در افغانستان، این گروه مدعی است که حقوق زنان افغان را با درنظرداشت فرهنگ مردم افغانستان و نیز در چارچوب شریعت اسلام تامین کرده و نیز بحث زنان را "مسله داخلی" افغانستان خوانده اند.
گزارش جدید ملل متحد در مورد وضعیت زنان در افغانستان بر بنیاد یافتههای یک سروی خانه به خانه تهیه شده است که در آن با بیش از ۲۰۰۰ شهروند افغانستان، اعم از زنان و مردان، مصاحبه شده است.
بر بنیاد یافتههای این گزارش، از هر ده شهروند افغانستان، نه نفر آن، به شمول زنان، خواستار آن اند که دختران افغان حق ادامۀ آموزش را فراتر از صنف ششم داشته باشند.
حدود ۹۷درصد زنانی که برای تهیه این این گزارش مصاحبه شده اند، گفته اند که محدودیتهای طالبان زندگی روزمرۀ آنان را متاثر کرده است. یافتههای گزارش نشان داده است که ۷۵ درصد زنان از وضعیت خراب صحت روانی شان حکایت دارند.
بیش از نصف زنان افغان که برای تهیۀ این گزارش مصاحبه شده اند، نسبت به آیندۀ شان خوشبین اند. کالتروپس با اشاره به این یافتهها گفت: "جامعۀ بینالمللی باید با درنظرداشت این امیدواری زنان افغان، گامهای عملی بردارد."
گزارش ملل متحد در یک نگاه اجمالی گفته است که از رهگذر پهنا و شدت، بحران حقوق زنان در افغانستان یکی از خرابترین بحرانها بوده و تنها میتواند با وضعیت زنان در یمن مقایسه شود.
در این گزارش با اشاره به وضعیت زنان در افغانستان آمده است: "در حالیکه توجه بینالمللی به جاهای دیگر معطوف میشود، ما شاهد تشدید بحران حقوق زنان و عادیسازی آن [در افغانستان] استیم. این بحرانهای انبوه نه تنها حقوق زنان را میفرساید، بلکه آیندۀ کشور را نیز به خطر میاندازد، توسعه را تضعیف میکند و رشد اقتصادی را متوقف میسازد."
گروه