سازمان ملل متحد می گوید میلیون ها نفری که از کشورهای همسایه به افغانستان بازمی گردند، در سرحد کمک های بشری دریافت می کنند، اما به گفته این سازمان بازگشت کننده گان برای بازسازی زندگی شان به کمک های بیشتری نیاز دارند.
استفنی لوز، مدیر مسول دفتر اسکان مجدد سازمان ملل متحد ، روز جمعه در ژنیو به خبرنگاران گفت: " آزمون واقعی هنوز پیش روی ما است. ما در مورد ادغام مجدد افرادی صحبت می کنیم که خانه ها، دارایی ها و امید خود را از دست داده اند."
افغانستان در حال حاضر با بحران بی سابقه بازگشت مهاجران مواجه است. از ماه سپتمبر ۲۰۲۳، حدود سه میلیون افغان ساکن پاکستان و ایران یا اخراج شده‌اند یا داوطلبانه به کشور خود بازگشته اند. به اساس گزارش ها بیش از دو میلیون نفر تاکنون در سال جاری به کشور خود بازگشته اند. برای برخی، این بازگشت نیست، بلکه یک شروع جدید است.
خانم لوز گفت: " بسیاری از بازگشت کنندگان جایی برای رفتن در افغانستان ندارند زیرا آنها هرگز در واقع در افغانستان زندگی نکرده‌اند." "شصت درصد از کسانی که اکنون بازمی گردند زیر ۱۸ سال سن دارند، بنابراین هیچ پیوند اجتماعی ندارند، هیچ ارتباطی ندارند و خطر واقعی برای آنها وجود دارد که ممکن از شیوه های منفی مقابله با مشکلات استفاده کنند."
از جانب دیگر بازگشت کنندگان به کشوری تحت حکومت طالبان بر می گردند و تقریباً نیمی از جمعیت - ۲۲.۹ میلیون نفر - در خلال بحران های اقتصادی، حقوق بشری و اقلیمی به کمک‌های بشری نیاز دارند.
خانم لوز خاطرنشان کرد که دستور های طالبان مبنی بر جلوگیری از حضور زنان و دختران در مکاتب متوسطه، یافتن شغل یا بیرون رفتن بدون همراه مرد، آزمون جدی برای بازگشت کنندگان است.
او گفت: " آنها به کشوری بازگردانده می شوند که در آن هیچ آموزشی برای دختران بالای ۱۲ سال وجود ندارد، جایی که آنها واقعاً نمی دانند کجا بروند و جایی که در واقع به طور خاص برای زنان و دختران هیچ فرصت توسعه اجتماعی و اقتصادی وجود ندارد."
خانم لوز می افزاید :" ما همچنین زنان سرپرست خانواده داریم که به کشور بازمی گردند. بنابراین، می توانید تصور کنید که این برای آنها چه معنایی دارد. آنها واقعاً نمی توانند بدون همراهی یک محرم، یک سرپرست مرد، خانه‌های خود را ترک کنند، حتی اگر بخواهند به داکتر مراجعه کنند."
به گفته خانم لوز با توجه به وضعیت شکننده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان که ناشی از بیش از چهار دهه جنگ است، احتمالاً ادغام مهاجران با توجه به سطح بالای نیازها در این کشور پیچیده‌تر خواهد شد.
افغانستان همچنین جزو 10 کشوری است که تحت تأثیر شدید تغییرات اقلیمی قرار دارد و خشکسالی، سیل و موج گرما به معیشت روستایی آسیب رسانده است.
خانم لوز از جامعه بین المللی می خواهد که افغانستان و مردم آن، به ویژه زنان و دختران را فراموش نکنند و اطمینان حاصل کنند که بودجه کافی در اختیار آنها قرار می گیرد تا بتوانند با عزت زندگی کنند.
گروه