ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان با انتقاد مجدد از رفتار طالبان می‌گوید که این گروه "دین را به ابزاری برای قدرت جهت کنترول جمعیت تبدیل کرده اند."
بنت گفت که قانون "امر به معروف و نهی از منکر" طالبان نمونه بارز تبعیض است. او تأکید کرد که بسیاری از "علمای اسلام با تفسیر طالبان موافق نیستند و استدلال‌های طالبان با قرآن و اصول فقه حنفی مطابقت ندارد."
در آستانۀ هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مرکز تحقیق و توسعه "فراگیر" گزارش جدیدی را با عنوان "صداهای هشداردهنده" منتشر کرده که تأکید می کند طالبان از دین به عنوان ابزاری برای کنترول مردم، به ویژه زنان، استفاده کرده‌اند.
ریچارد بنیت، می‌گوید که گزارش نهاد "فراگیر" به وضوح نشان می‌دهد که چگونه دین توسط طالبان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بنیت افزود که این گزارش "داستان‌های زنان و مردان افغان را که تحت سلطۀ طالبان زندگی می کنند، ارائه می دهد."
در این گزارش حکایت زنی از ولایت بدخشان به تصویر کشیده شده است که می گوید: "دین به عنوان سلاحی علیه زنان استفاده می‌شود. به نام افراط‌گرایی مذهبی، زنان از زندگی اجتماعی محروم می شوند، مجبور به پوشیدن حجاب می شوند و از تحصیل محروم می‌شوند..."
این درحالیست که قرار است تعدادی از فعالان حقوق بشر و کارشناسان بین‌المللی روز دوشنبه، ۲۹ سپتمبر، در حاشیه هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویارک، برای بحث در مورد نقض حقوق بشر در افغانستان گرد هم آیند.
این اجلاس با عنوان "حذف شده اما فراموش نشده"، مقامات ارشد سازمان ملل متحد و دیپلومات‌های افغان را گرد هم می‌آورد تا در مورد راه‌های تضمین عدالت و پاسخگو قرار دادن طالبان بحث کنند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان، و نصیر احمد فایق، سرپرست نماینده دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد، در این اجلاس شرکت خواهند کرد.
این اجلاس پس از دو رویداد دیگر در مورد افغانستان در روز جمعه، ۲۶ سپتمبر، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار می شود.
روز جمعه، شرکت کنندگان در یک جلسه ویژه در سازمان ملل متحد، استفادۀ طالبان از دین را به عنوان ابزار و اثرات مضر این سیاست‌ها بررسی کردند.
شرکت‌کنندگان در این نشست، فعالان افغان و کارشناسان بین‌المللی، گفتند که محدودیت‌های سیستماتیک طالبان بر زنان، مانند تعطیلی مکتب‌ها، جلوگیری از کار زنان، محدود کردن فضای عمومی و سلب حقوق زنان، نه تنها آینده افغانستان را تهدید می‌کند، بلکه بستری برای گسترش ایدیولوژی‌های افراطی نیز فراهم می‌کند.
در همان روز، جلسه جداگانه ای در مورد تقویت "استراتژی موزاییک" سازمان ملل متحد بحث شد.
هدف این استراتیژی ایجاد آینده‌ای سیاسی فراگیر، پاسخگو و شفاف برای افغانستان است. در این نشست، نصیر احمد فایق، نماینده دایمی سازمان ملل متحد در افغانستان، گفت: "افغانستان در حال حاضر با بن‌بست سیاسی، فاجعه انسانی، فروپاشی اقتصادی و بزرگترین تهدید برای حقوق بشر روبرو است ."
فایق اضافه کرد که تحت حکومت "نامشروع طالبان، یک نسل کامل، به ویژه زنان و دختران، از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند که نتیجۀ آن به گفتۀ فایق "جامعه‌ای خاموش، محروم از تصمیم گیری و محروم از کرامت انسانی است."
طالبان هنوز در مورد این جلسات اظهار نظری نکرده‌اند. اما در گذشته این گروه انتقادات بین‌المللی از محرومیت حقوق و آزادی‌های زنان را جدی جلوه نداده و رویکردهای سختگیرانه خود را مبتنی بر فرهنگ افغانستان و قوانین اسلامی و یک "مسئله داخلی افغانستان" توصیف کرده است.
گروه