سوزان فرگاسن، نمایندۀ ویژۀ ادارۀ زنان سازمان ملل متحد در افغانستان ضمن تاکید بر ضرورت افزایش شمار امدادرسانان زن در آن کشور می‌گوید که زنان امدادرسان نقش حیاتی را در کمک به زلزله‌زدگان در شرق افغانستان بازی می‌کنند.
فرگاسن در مصاحبه با صدای امریکا، با اشاره به کمبود زنان امدادرسان گفت که آنان "روزانه تا ۱۸ ساعت کار می‌کنند، پای پیاده سفر می‌کنند تا به گونۀ مستقیم با زنان و دختران در مورد نیازمندی‌های شان صحبت کند."
به گفتۀ فرگاسن، زنان امدادرسان در افغانستان "تحت شرایط بی‌حد دشوار" کار می‌کنند. او هشدار داد که "اکنون امکانات پولی بسنده برای رفع نیازمندی‌ها یا حمایت از زنان امدادرسان وجود ندارد".
دفاتر ملل متحد در افغانستان به شمول یونیسف و سازمان جهانی صحت از طالبان خواسته اند تا محدودیت‌ها بر کار زنان امدادرسان را لغو کرده و به آنان اجازۀ کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان در شرق افغانستان داده شود.
حکومت طالبان بر کار زنان و دختران در ادارات دولتی و سازمان‌های غیردولتی به شمول موسسات خیریه و امدادرسان محدودیت وضع و نیز آنان را از فراگیری آموزش محروم کرده است.
زلزلۀ مرگبار یکشنبه گذشته در ولایت کنر بیش از ۲۲۰۰ کشته و افزون بر ۳۶۰۰ زخمی برجاگذاشته و منجر به تخریب بیش از ۶۷۰۰ منزل شده و بی خانمان شدن حدود ۵۰۰ هزار نفر، عمدتاً زنان، شده است. بر اساس تخمین سازمان ملل متحد، کم از کم ۱۱۶۰۰ زن باردار در زلزلۀ اخیر در ولایت کنر متاثر شده اند.
شنون اوهارا، مسوول استراتیژی در دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان با اشاره به آسیب‌پذیر بودن زنان افغان گفت: "از زلزله‌های قبلی و دیگر بحران‌ها می‌دانیم که زنان و دختران همواره سنگین‌‌ترین بار را بردوش می‌کشند."
اوهارا گفت که انتظار می‌رود که شمار زنان آسیب‌دیده از زلزلۀ اخیر در ولایت کنر بیشتر شود، زیرا به گفتۀ وی ارزیابی‌ها در چهار روستای زلزله‌زده هنوز هم جریان دارد.
سازمان ملل متحد گفته است که آزمون‌های فراوان از جمله دورافتادگی ساحات زلزله‌زده، نبود زیربناها و از همه مهمتر "نورم‌های محافظه‌کارانۀ اجتماعی" که فعالیت و سیر و حرکت زنان را محدود می‌کند، سد راه امدادرسانی به موقع و بسنده برای زنان زلزله‌زده در افغانستان شده است.
فرگاسن به اشاره به محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی بر زنان و دختران افغان گفت: "در بحث افغانستان، ضروری است که زنان کمک‌ها را به زنان و دختران عرضه کنند."
با آنکه در ترکیب تیم‌های امدادرسان در ولایت کنر، زنان نیز حضور دارند، اما بر اساس گزارش رسانه‌ها شمار زنان امدارسان بسیار اندک است، طوریکه از هر ده امدادرسان یکی آن زن است، حالانکه بیشتر آسیب‌دیدگان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
سوزان فرگاسن بر کمک بیشتر پولی برای امدادرسانی به زنان در افغانستان و نیز ضرورت حمایت از سازمان‌های به رهبری زنان و متمرکز بر زنان و افزایش امدادرسانان زن تاکید کرد تا به گفتۀ وی "اطمینان حاصل شود که زنان و دختران به مساعدت‌ها و معلومات نجات‌بخش دسترسی داشته باشند".
گروه