انالینا بیربوک، رییس هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در سخنرانی خود در این مجمع، ضمن برشمردن بحران‌های بشری در جهان، وضعیت دختران افغان را به عنوان مثال بزرگی از "مشقت بی‌امان بشری" یاد کرد.
بیربوک که در گذشته وزیر خارجۀ آلمان بود، از کشورهای عضو سازمان ملل متحد خواست تا برای رسیدگی به بحران‌ها – از جنگ‌ها گرفته تا فقر و تغییر اقلیم – در یک صف متحد قرار گیرند.
رییس هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: "اگر دختران در افغانستان یا والدین در غزه می‌توانند در تاریک‌ترین ساعات زندگی شان بیدار شوند و به جلو حرکت کنند، پس ما هم می‌توانیم. ما به آنان بدهکاریم. ما بدهکار خود نیز هستیم، زیرا، هیچ بدیلی وجود ندارد."
بیربوک با اشاره به بحران‌های جاری در جهان از استقامت و ایستادگی زنان و دختران افغان ستایش کرد و گفت: "وضعیت دختران در افغانستان مثال بزرگی از مشقت بی‌امان بشری است."
او خطاب به رهبران کشورهای عضو سازمان ملل متحد گفت که وضعیت بشری در افغانستان یادآور تعهد کشورهای عضو به حقوق بشر و پشت نگردانیدن به نیازمندان است.
رییس هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در واکنش غیرمستقیم به انتقادها از عملکرد این سازمان برای رسیدگی به بحران‌ها گفت: "در واقع، جهان ما در رنج است. تصور کنید که بدون سازمان ملل متحد، چقدر رنج بیشتر وجود خواهد داشت."
پس از حاکم شدن طالبان بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱ و کاهش قابل ملاحظۀ کمک‌های جهانی به افغانستان، این کشور درگیر بحران‌های شدید بشری شده و افزون بر این، طالبان، زنان و دختران افغان را از کار در ادارات دولتی و سازمان‌های غیردولتی، آموزش به سویۀ بالاتر از صنف ششم و سایر حقوق اجتماعی و مدنی محروم کرده است.
در همین حال، محب‌الله تایب، مستشار نمایندگی افغانستان در مقر سازمان ملل متحد در ژنیو، با برشمردن محدودیت‌ها بر زنان و دختران افغان، وضعیت آزادی بیان، اعدام‌ها، گرسنگی و مهاجرت و آوارگی گستردۀ مردم در افغانستان گفته است که حقوق بنیادین بشری در افغانستان زیر پا شده است.
تایب روز سه شنبه در سخنرانی در ژنیو گفت: "افغانستان تنها یک وضعیت اضطراری حقوق بشری نه، بلکه آزمایش اعتبار این نهاد [ملل متحد] در زمینۀ حفاظت از زنان و دختران، حفاظت از کودکان در درگیری‌ها و مقابله با مصوونیت از مجازات است."
محب‌الله تایب گفت که افغانستان آزمونی برای شورای حقوق بشر ملل متحد است و اگر این شورا "نتواند در برابر اپارتاید جنسیتی، سرکوب نظام‌مند جنایات جمعی استوار بایستد، وعدۀ آن برای حفاظت از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه پوچ و میان تهی خواهد بود".
حکومت طالبان در پاسخ به انتقادهای جامعۀ جهانی، رویکرد سختگیرانۀ خود را در قبال حقوق و آزادی زنان، مبتنی بر فرهنگ مردم افغانستان و شریعت اسلام دانسته و نیز آن را "موضوع داخلی افغانستان" عنوان کرده اند.