وزارت خارجۀ ایالات متحده در گزارش سال ۲۰۲۵ در مورد قاچاق انسان "کشورهای جهان را به اتخاذ اقدامات جدی علیه کار اجباری و قاچاق انسان برای مقاصد جنسی" ترغیب کرده و نیز گفته است که کشورهایی که در اقدام در این زمینه ناکام می‌شوند، با عواقب آن روبرو شوند.
در این گزارش آمده است که در سال ۲۰۲۴ شمار قربانیان کار اجباری و قاچاق انسان در جهان به گونۀ بی‌پیشینه افزایش یافته است. به همین منوال، شمار محکومیت‌ها به خاطر جرم کار اجباری، در سرتاسر جهان افزایش یافته است.
این گزارش ۱۳ کشور را با "سیاست یا مشخصۀ" مستند قاچاق انسان، قاچاق در برنامه‌های تحت حمایت دولت، کار اجباری در خدمات طبی وابسته به دولت یا سایر بخش‌ها، بردگی جنسی در تاسیسات دولتی یا استخدام کودکان برای خدمت سربازی، برجسته کرده است.
افغانستان، بلاروس، میانمار، کمبودیا، چین، کیوبا، ایریتریا، ایران، کوریای شمالی، روسیه، سودان جنوبی، سودان و سوریۀ زیر حاکمیت بشارالاسد، در این فهرست شامل اند.
در این گزارش آمده است که سواستفاده از کودکان توسط طالبان و سایر گروه‌ها در افغانستان ادامه داشته و به سربازگیری و قاچاق کودکان و "بچه بازی" در افغانستان، به گونۀ خاص اشاره شده است.
فلیپین برای دهمین سال متوالی در زمینۀ مبارزه با قاچاق انسان پیشگام بوده است. تنها ۳۳ کشور از ۱۸۸ کشور شامل در این گزارش، در زمینۀ مبارزه با قاچاق انسان دستآورد داشته اند.
مارکو روبیو، وزیر خارجۀ ایالات متحده، گفت: "قاچاق انسان یک جنایت هولناک و ویرانگر است که سازمان‌های جنایی فراملی و رژیم‌های غیراخلاقی و ضد امریکایی را نیز غنا می‌بخشد. ...حکومت ترمپ، به حفظ ارزش‌های امریکایی، حفاظت از کارگران امریکایی و دفاع از جوامع ما متعهد است."
در گزارش آمده است که قاچاق انسان یک اصطلاح گسترده است که به "جرمی اشاره دارد که در آن قاچاقچیان با مجبور کردن بزرگسالان یا کودکان به انجام کار یا مشارکت در سکس تجارتی، از آنان سواستفاده کرده و به قیمت جانشان سود می‌برند."
زمانیکه یک فرد زیر سن ۱۸ سال برای عمل سکس تجارتی کار گرفته شود، صرف نظر از اینکه عامل چه باشد، این کار جرم پنداشته می‌شود. ایالات متحده، قاچاق برای سکس و کار اجباری را به عنوان قاچاق انسان می‌شمارد.
وزارت خارجۀ ایالات متحده گفته است که برای گردآوری معلومات و درک دقیق از مقیاس قاچاق انسان، به منابع متنوع، به شمول کارشناسان ضد قاچاق انسان، گروه‌های بازمانده و عموم مردم متکی بوده است. چندین سازمان در تهیه معلومات برای این گزارش دخیل بوده اند.
در گزارش آمده است که ۱۸۳ کشور به پروتوکول مبارزه با قاچاق انسان سهیم اند، ۱۳۸ کشور و قلمرو قوانین جامع مبارزه با قاچاق انسان دارند و ۱۵۵ کشور و قلمرو نهادهای هماهنگ کنندۀ مبارزه با قاچاق انسان دارند.
قانون حفاظت از قربانیان قاچاق انسان که در اکتوبر سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده نافذ شد، ثمرۀ سال‌ها "حمایت و همکاری مداوم میان مدافعان مبارزه با قاچاق انسان، رهبران بازماندگان و قهرمانان کانگرس" بود.
این قانون چارچوبی برای مبارزه با قاچاق انسان و معیارهای جهانی برای "چگونگی همکاری کشورها برای پیگرد قانونی قاچاقچیان، محافظت از قربانیان و جلوگیری از جرم" ایجاد کرد. جنبش جهانی مبارزه با قاچاق انسان "در ۲۵ سال گذشته از رهگذر نفوذ و عزم" رشد کرده است.